#وقیح_نباشیم

خیلی پیش اومده که توی خیابون با موردی برخورد کردم که برام جذاب بوده - و خب چون بلاگرم همه ی جذابیت ها سوژه ی یه مطلبن - و دلم خواسته ازشون فیلم یا عکس بگیرم، مطالبی که عموما دردناک بودن و ویژگی مشترکشون این بود که ابداً دل من رو به درد نمیاوردن و صرفاً برام در حد یه سوژه بودن! بعد به این فکر کردم که این جریان با همه ی دردناکیش برای من مهم نیست و هیچ حسی رو در من بیدار نمیکنه، پس حالا که اونقدری انسان نیستم که "درد مردم دل من رو به درد بیاره" حداقل اونقدری آدم باشم که با وقاحت تمام از بدبختی و زجر مردم فیلم و عکس نگیرم! همیشه به اینجا که میرسم از خودم و انگیزه ام خجالت میکشم و سرم رو میندازم پایین و میرم...

مردم با سد معبر اطراف ساختمان پلاسکو و اقدام به فیلمبرداری و عکسبرداری، تمامی مراحل اطفاء حریق، نجات و امداد به نجات یافتگان رو با اخلال جدی مواجه کردن، همچینین همین مردم کمترین همکاری رو با دستنگاههای مسئول برای تسریع امداد رسانی داشتن...

مردمان وقیح و بی مسئولیت و گربه رویی شدیم!