دوست و دشمن ملت

مشاهدات من از همون عنفوان بچگی تا همین امروز نشون داد که ما مردمی هستیم که یه نفر رو اینقدر دوست داریم که دستگاه قانون گذاری رو میدیم دستش کمپلت، بعد اینقدر باهاش حال میکنیم که میکنیمش شخص دوم مملکت، بعد خودمون به همین آدم میگیم قاتل زنجیره ای و پروژه عبور ازش رو کلید میزنیم و آبروش رو به باد میدیم، بعد میریم یکی رو میاریم که خودش و همفکرهاش هشت سال سیستماتیک و قاعده مند تا میتونن فردی که چند سال پیش عاشقش بودیم رو میکوبن و تبدیلش میکنن به یه آدم منفور، بعد ما که ده سال پیش بُتمون این آدم بود و ریاست مجلس رو حق مسلمش میدونستیم، این بار توی سی نفر نماینده تهران نفر سی اُم انتخابش میکنیم که خودش جمع کنه بره، چند سال بعد برای اینکه دوباره همین آدم -قبلا محبوبِ الان منفور- دوباره نیاد بالا سرمون، میریم یکی رو انتخاب میکنیم که اون سرش ناپیدا! بعد همین ما ، برای اینکه از شر اینی راحت شیم که خودمون آورده بودیم تا از شر اون راحت شیم، میریم به اون میگیم بیا ما رو از شر این راحت کن! ما همون مردمی هستیم که میبینیم همونی که هشت سال این آدم رو کوبید و خودش، با هم دو تایی میشن "مردهای مهربانی" و اصلا فکر نمیکنیم این دو تا چی به سر هم آورده بودن! و وقتی همون آدم محبوبِ خفنِ قاتل زنجیره ایِ منفورِ محبوبِ منجی میمیره، میگیم "ایران یتیم شد".

حاج آقا، ما رو خوب میشناختی ها، میدونستی چقدر سست عنصر و بدون فکر و عاری از هرگونه حافظه تاریخی هستیم، خدا بیامرزه شما رو! بی خود بهت نمیگفتن باهوش ترین سیاستمدار تاریخ ایران!