ارزش زندگی

یکی از چیزهایی که هرکسی بالاخره باید بفهمه این حقیقته که زندگیش چقدر ارزش داره. شاید فکر کنید خب این رو که دیگه همه میدونن، اما قطعاً در این مورد اشتباه میکنید. فکر میکنید ارزش زندگی فرد چقدره، مهمتر از اون، این ارزش چیه؟ کدوم زندگی ارزشمنده؟ چه شرایطی رو موفقیت میدونید؟ فکر میکنید یه آدم موفق که از زندگیش استفاده درست کرده، آدمی که ارزشمند زندگی کرده چطوره؟ از زندگی چی میخواید؟ شما چه چیزهایی رو‌ ارزشمند میدونید و معتقدین چه شرایطی لازمه تا "ارزش زندگی" رو رعایت کرده باشید؟

خب پر واضحه که جواب های متفاوتی دارید، برخیتون موفقیت تحصیلی در مدارج عالی رو‌ ارزشمند میدونید، برخی موفقیت کاری، یه عده ازدواج خوب، یه سری دیگه یادگرفتن هنر، شهرت، محبوبیت، ثروت و و و و... هر کسی یک جواب و یک راه برای این موضوع داره یا میشناسه. اما بگذارید من این حقیقت رو براتون فاش کنم که ارزش زندگی فقط، فقط و فقط در یک مسئله خلاصه شده... فقط در یک مسئله ی مشترک...

در اوج عزت یا حضیض ذلت، در نهایت ثروت یا در باتلاق فقر، در قله ی موفقیت یا منتهای میانمایگی، ارزش زندگی در "آسایش خاطر" خلاصه شده! شب ها که سرتون رو روی بالش میذارید، اگر احساس آسایش خاطر و رضایت شخصی کردید، زندگیتون ارزشش رو داشته، در غیر این صورت، اگر آسایش خاطر رو حس نمیکنید، ابن سینا و اینشتین و مارلون براندو هم باشید زندگیتون با همه دستاوردهاش به لعنت خدا هم نمیرزه!

پ.ن ۱: برای اهدافتون تلاش کنید، کوتاه نیاید و زور بزنید، اما اگر اهدافتون، چه تلاش برای رسیدن بهش چه داشتنش، جای حس رضایت و آسایش خاطر بهتون اضطراب و سردرگمی هدیه کرده، هدفتون رو بریزید دور چون هیچ ارزشی نداره! یه رفتگر دل راضی و آروم زندگی موفقتری از بیل گیتسی داره که احساس کامیابی و آسایش نمیکنه!

پ.ن ۲: باقی بقا!

بعد نوشت: گویا عبارت "آسایش" محل اختلاف دوستان شده، عبارت رو به "آسایش خاطر" تغییر دادم، شما به فراخور حالتون هر عبارتی که نماینده ی "رضایت قلبی و درونی از زندگی" باشه رو میتونید جای عبارت "آسایش خاطر" بگذارید و بخونید!